Voedselverspilling te lijf

In de Nederlandse food supply chain wordt jaarlijks voor 4,6 miljard euro aan voedsel verspild. Derving is één van de grootste margekillers in de sector, maar ook een maatschappelijk probleem. We accepteren het met z’n allen niet langer dat zoveel voedsel in afvalbakken verdwijnt. Tegelijkertijd zijn de eisen op het gebied van beschikbaarheid ook torenhoog. Dat is het grote dilemma: hoe realiseer je een hoge beschikbaarheid zonder dat dit tot hoge dervingscijfers leidt?

Een betrouwbare forecast, het beschikken over juiste data en de interpretatie hiervan, zijn cruciaal. Aan de ene kant weet je wat klanten historisch bij je hebben gekocht; dit is een indicatie voor toekomstige verkopen. Aan de andere kant wil je ook kunnen inspelen op onvoorziene situaties, zoals weersinvloeden en promoties. Op dit gebied zien we dat machine learning een steeds grotere rol binnen voorraadbeheer in gaat nemen.

Maar met alleen een goede forecast ben je er niet. Tijdens het begin van de coronacrisis zagen supermarkten opeens de vreemdste uitschieters in de vraag. Food supply chains waren compleet verrast en slaagden er maar amper in om de schappen gevuld te houden. Door de onverwachte verandering in consumentengedrag konden de bestaande forecastmodellen de prullenbak in. Bedrijven konden niet meer op hun systemen vertrouwen. Waren deze veranderingen in de vraag eenmalige incidenten of het begin van een nieuwe werkelijkheid?

Focus bij voorraadplanners

Om tijdig en adequaat op onverwachte veranderingen in de vraag te reageren, moet er focus zijn bij voorraadplanners. Routinematige artikelen met voorspelbare vraagpatronen kun je prima door systemen laten afhandelen. Maar juist bij kort houdbare producten met grillige vraagpatronen moet je kort op de bal zitten. Slimme systemen signaleren de afwijkingen, maar het is aan de mens om ze te interpreteren en er tijdig en passend op te reageren.

Ketensamenwerking

Derving is ook een gevolg van slechte communicatie tussen afnemers en toeleveranciers. Beperkte informatie over consumentenvraag aan het einde van de keten leidt tot onzekerheid bij toeleveranciers en dwingt hen tot het aanhouden van veiligheidsbuffers. Een derde instrument om voedselverspilling te voorkomen, is dan ook ketensamenwerking. Het delen van supply chain-informatie verlaagt de onzekerheid, waardoor de gehele keten tegen lagere kosten een betere beschikbaarheid kan realiseren.

Voedselverspilling is een probleem dat we nooit helemaal zullen oplossen. Maar met een betrouwbare forecast, de juiste focus en afstemming tussen ketenpartners is nog veel winst te behalen.

Arjan Levisson, Business Development Manager bij Slimstock