Kwetsbaarheid supply chains aan de kaak gesteld in bestseller

De manier waarop we onze supply chains hebben georganiseerd is een ‘epic failure’, een episch falen. De dodelijke slachtoffers als gevolg van een tekort aan levensreddende hulpmiddelen tijdens corona hebben dit pijnlijk duidelijk gemaakt. Wat bezielde ons dat we ons zo kwetsbaar en afhankelijk van China hebben gemaakt? Waarom betalen we magazijnmedewerkers, vrachtwagenchauffeurs en havenarbeiders zo slecht dat niemand nog het werk wil doen? Een interview met New York Times-journalist Peter Goodman over zijn bestseller ‘How the world ran out of everything’.

Aanleiding voor het boek is de ‘great supply chain disruption’ tijdens corona. Tot ieders schrik bleek het machtige Amerika voor zijn primaire levensbehoeften volledig afhankelijk te zijn van leveranciers uit China, van zwaar onderbetaalde arbeiders en een schimmig kartel van oceaanrederijen. Global economics-correspondent Peter Goodman van de New York Times kon er met zijn verstand niet bij en besloot tot op de bodem uit te zoeken hoe dit zover heeft kunnen komen.

In het eerste deel van zijn boek analyseert hij de totstandkoming van China als de ‘shopfloor of the world’. Nu zijn er handelsoorlogen, maar in de jaren negentig was het de Amerikaanse regering zelf die er onder leiding van Bill Clinton voor zorgde dat China tot de World Trade Organization (WTO) werd toegelaten. Ook het Amerikaanse bedrijfsleven zag het helemaal zitten. Dat keek likkebaardend naar de enorme consumentenmarkt die China bood en de mogelijkheid om spotgoedkoop spullen in te kopen. Ja, er waren wel wat zorgen over de rol van de communistische partij en de mensenrechten in China, maar dat zou vanzelf beter worden als het land eenmaal tot de vrije wereld toetrad.

Dit laatste bleek helaas niet het geval. Bedrijven verplaatsten weliswaar massaal hun supply chains richting Azië waardoor ze hun winstmarges konden oppompen, maar China werd alles behalve een vrij land. Er werd een dwangstaat opgetuigd, werknemers werden uitgebuit, intellectual properties – intellectueel eigendom – van westerse bedrijven schaamteloos gestolen en door de enorme geldinjecties van de Chinese staat werden concurrenten in de VS en Europa op oneerlijke wijze volledig weggevaagd. Werknemers in Amerikaanse fabrieken verloren hun baan, maar de aandeelhouders op kantoren in New York en Seattle vierden feest. … … …