Het geheim achter succesvolle ketensamenwerking

Samenwerking tussen bedrijven komt in de wereld van supply chain management moeizaam van de grond. Volgens Mirjam van Drimmelen is dat omdat partijen zich onvoldoende in de ander willen verdiepen. ‘Mensen gaan er onbewust vanuit dat de ander wel net zo zal denken als zijzelf. Maar als je je niet eerst een voorstelling maakt bij de samenwerking, dan zal deze nooit succesvol zijn.’ In haar nieuwe boek laat ze zien hoe je zoiets aanpakt en hoe je een samenwerkingsverband fit en krachtig houdt.

Door Harm Beerens

Ketensamenwerking lijkt inmiddels een wat uitgewoond begrip binnen supply chain management. Het is weliswaar de essentie waarop het hele vakgebied is gebaseerd, maar tegelijkertijd wekt het ook moedeloosheid en schaamte op. Al meer dan dertig jaar wordt erover gepraat, maar in de praktijk komt het nog steeds slechts mondjesmaat van de grond. Daarom is het verfrissend het boek ‘Het geheim achter succesvolle samenwerkingsverbanden’ van Mirjam van Drimmelen te lezen. Zij denkt niet in ‘goederenketens’, maar in ‘relationele ketens’.

Blinde vlek voor mensfactor

Ketensamenwerking is mensenwerk en daarom zijn psychologische en sociologische concepten nodig om dit succesvol te maken. Is dat ook de verklaring waarom hardcore logistici er hun tanden zo op stukbijten? Ze zijn gewend in processen en systemen te denken en hebben een blinde vlek voor de mensfactor in die processen. Eigenlijk zou iedere supply chain professional die zich met ketensamenwerking bezighoudt – en wie doet dat niet? – dit boek moeten lezen. Op bijna iedere bladzijde wordt wel een facet belicht waarvan je denkt: ‘Maar natuurlijk, dáárom gaat het zo vaak mis’. Niet omdat het zulke baanbrekende inzichten zijn, maar omdat het wordt beschreven vanuit degene die bepalend is voor het succes: de mens.

Uitermate herkenbaar is het hoofdstuk ‘Oorzaken van mismatches’ waarin Van Drimmelen alle factoren op een rij zet waardoor een samenwerking tussen twee bedrijven faliekant kan mislukken. Initiatiefnemers die aanvankelijk bruisen van het enthousiasme maar gaandeweg hun interesse verliezen, waardoor de samenwerking langzaam doodbloedt. Of medewerkers op de werkvloer die met grote tegenzin hun bijdrage leveren omdat ze het nut van de samenwerking niet inzien. En hierin ook nooit zijn meegenomen. Of mensen die in een loyaliteitsconflict komen omdat hun hiërarchische leidinggevende andere doelen nastreeft dan de mensen binnen het samenwerkingsverband.

Mismatches voorkomen

In haar boek reikt Van Drimmelen de instrumenten aan waarmee organisaties de genoemde ‘mismatches’ kunnen voorkomen en kunnen zorgen dat hun samenwerkingsverband wél slaagt. De kern van het boek bestaat uit de door haar ontwikkelde VIA-Begripp-methode die zorgt dat partijen elkaar leren begrijpen en werken aan houdbare oplossingen. Om stilstand te voorkomen, moet een samenwerkingsverband zich ontwikkelen door de volgende drie fasen continu te doorlopen: Verkennen, Inrichten en Aansluiten (VIA). Afraffelen van de ene fase leidt tot grote ellende in de volgende fase, aldus Van Drimmelen. … … …

Meer lezen?