Duurzaamheid is niet meer vrijblijvend

Duurzaamheid is een onderwerp dat al lang leeft in bedrijven. Een aantal van hen, zoals bijvoorbeeld Interface, loopt voorop qua strategie en invoering. Ook veel anderen zijn er serieus mee bezig, maar er zijn ook bedrijven die er niet aan toe komen. Bij menig CEO gaat het toch eerst om Profit, en pas daarna om People en Planet. En het was de afgelopen jaren voor bedrijven ook vooral een eigen keuze om duurzaamheid meer of minder serieus te nemen.

Die vrijblijvendheid gaat nu verdwijnen, want er is serieuze wetgeving in aantocht op het gebied van Environment, Social en Governance (ESG). Een belangrijk voorbeeld is de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD), onderdeel van de EU Green Deal om de klimaatdoelstellingen te halen. Het gaat om maar liefst twaalf rapportageonderdelen, met de intentie om ESG-rapportage net zo belangrijk te maken als die over de financiën. Die rapportage moet ook formeel door een accountant worden goedgekeurd. En er zijn meer voorbeelden, zoals het Carbon Border Adjustment Mechanism of, dichter bij huis, de CO₂-heffing op vrachtwagenvervoer.

Verbeterplannen voor de keten

Duurzaamheid wordt dus een steeds belangrijker onderwerp voor bedrijven, en dat heeft ook gevolgen voor de supply chain. Naast gangbare doelstellingen zoals service, kosten en robuustheid wordt duurzaamheid een net zo belangrijke prestatiedoelstelling. Afhankelijk van de inrichting van de supply chain zal de impact verschillen tussen bedrijven. Tata Steel moet het hele productieproces gaan wijzigen, om maar een bekend voorbeeld te noemen. Met de nieuwe wetgeving worden bedrijven ook aangesproken op hun verbeterplannen voor de keten. Daarvoor is inzicht in de keten nodig om te begrijpen wat de huidige status is qua duurzaamheid en om verbeterplannen te definiëren. Dat zal de basis zijn voor verbeterdialogen met klanten, onderaannemers en leveranciers.

Op dit moment werk ik zelf bij de Topsector Logistiek aan Carbon Added Accounting. Bij een aantal bedrijven brengen we de CO₂-emissies in kaart van de hele supply chain. Door emissies toe te rekenen aan specifieke productgroepen kan het bedrijf aan klanten inzicht geven in de uitstoot van producten. Middels dergelijke voorbeeldprojecten stellen we richtlijnen op hoe bedrijven hun emissies in kaart kunnen brengen en toetsen we deze aan de praktijk.

Aan de slag

Er komt dus wat betreft duurzaamheid het nodige op u af als supply chain-directeur. Met de nieuwe wetgeving en de rol daarbij van de accountant is nog niet alles even duidelijk. Je kunt als bedrijf daarom overwegen om het nog even aan te zien en te wachten tot er meer duidelijkheid is. Mijn suggestie is om dat juist niet te doen, maar ‘gewoon’ aan de slag te gaan. Zet een projectteam op en ga proberen de vereiste informatie te verzamelen. Daarmee leert de organisatie wat wel en niet beschikbaar is, waar de problemen liggen en hoe informatie in het vervolg sneller kan worden verzameld. Succes met deze uitdaging!

Lex Kop, supply chain consultant en interim-projectmanager bij bedrijven in FMCG, B2B, energy en logistiek dienstverlening