Schneider Electric: ‘Duurzaamheid is geen zero-sum game’

Schneider Electric

Schneider Electric stond in 2021 bovenaan de Global 100, een ranglijst met de honderd meest duurzame bedrijven. In dat jaar lanceerde het Franse hightechbedrijf een nieuwe duurzaamheidsstrategie met ambitieuze doelstellingen. Cruciaal daarbij is de samenwerking met de top 1000 van leveranciers, vertelt Marcus LeMaster, Global Director Logistics Sustainability van Schneider Electric, tijdens een evenement van softwareleverancier Manhattan. ‘Alleen door samenwerking kunnen we ontdekken hoe we emissies moeten reduceren.’

Door Marcel te Lindert

Het Franse bedrijf is twee jaar later op de ranglijst van onderzoeksbureau Corporate Knights gezakt naar de zevende plaats, maar nog altijd geldt Schneider Electric als voorbeeld van een bedrijf dat duurzaamheid tot strategie heeft verheven. ‘Ons doel is dat we iedereen in staat willen stellen om het maximale uit onze energie- en hulpbronnen te halen. Daar werken we elke dag aan. Iedereen binnen Schneider Electric denkt in zijn dagelijkse werk aan duurzaamheid’, aldus LeMaster.

Hij deelt zijn ervaringen tijdens Exchange 2023, de jaarlijkse gebruikersconferentie van supply chain-softwareleverancier Manhattan in Cannes in oktober. Hij vertelt dat zijn bedrijf in 2021 een nieuwe ESG-strategie (environment, social and governance) heeft gelanceerd, waarmee alle medewerkers bekend zijn. ‘We hebben doelstellingen geformuleerd rondom klimaat, hulpbronnen, vertrouwen, gelijkheid en generaties. En minstens zo belangrijk is dat we daaraan lokale doelstellingen hebben toegevoegd. We hebben operaties in 48 verschillende landen en introduceerden duurzaamheidsplannen voor de lokale gemeenschappen waarin we opereren.’

Net-zero supply chain in 2050

In de ESG-strategie staat dat Schneider Electric streeft naar een net-zero operatie in 2030. Dat betekent volgens de richtlijnen van het Science Based Targets Initiative dat de eigen CO2-uitstoot met minimaal 90 procent moet zijn gereduceerd en dat niet meer dan 10 procent mag worden gecompenseerd. ‘Dat betreft dus de scope 1- en scope 2-emissies’, meldt LeMaster. Waarbij scope 1 staat voor directe CO2-uitstoot door eigen bronnen binnen de organisatie en scope 2 voor indirecte CO2-uitstoot door opwekking van ingekochte en verbruikte elektriciteit of warmte. ‘Natuurlijk werken we ook aan de scope 3-emissies (indirecte CO2-uitstoot veroorzaakt door bedrijfsactiviteiten van een andere organisatie, red.). Samen met leveranciers onderzoeken we de inzet van groene materialen en verpakkingen.’

Het grootste deel van de scope 3-emissies, maar liefst 84 procent, is echter afkomstig van de klanten die de energiemanagementsystemen van Schneider Electric gebruiken. Het bedrijf werkt daaraan door duurzame producten en diensten te ontwikkelen, die erin moeten resulteren dat klanten in de periode tot 2025 maar liefst 800 megaton CO2 besparen of vermijden. ‘In 2050 moet onze hele end-to-end supply chain net-zero zijn. Om dat doel te realiseren, meten we de vooruitgang en delen we de resultaten elk kwartaal tegelijk met onze financiële rapportage. Bovendien is een significant deel van ieders bonus afhankelijk van de duurzaamheidsprestaties.’

Supply chain-netwerkontwerp

De focus van LeMaster ligt voornamelijk op het reduceren van transportkilometers. ‘Dat gaat niet alleen over de last mile naar onze klanten, maar over het transport in onze hele supply chain. We hebben meer dan 200 fabrieken in 43 landen en 76 distributiecentra in 45 landen. De vraag is hoe we het transport tussen al die locaties reduceren en welke modaliteiten we daarvoor inzetten. Luchtvracht is goed voor de helft van alle transportemissies, maar vertegenwoordigt maar een fractie van alle vracht die we vervoeren.’

Supply chain-netwerkontwerp speelt een belangrijke rol in de pogingen van LeMaster om transportkilometers te reduceren. ‘De vraag is hoe we onze producten via zo min mogelijk knooppunten van de fabriek naar de klant krijgen. Een product uit China belandt via onze hubs in Singapore en Frankrijk in ons distributiecentrum in Zweden en arriveert pas daarna bij de klant. De vraag is hoe we dat product op zo efficiënt mogelijke wijze direct van China in dat Zweedse distributiecentrum krijgen. Dan kunnen we kilometers, complexiteit en emissies reduceren. Zolang we het product maar niet in een vliegtuig stoppen.’

Regionalisering in Noord-Amerika

Binnen Schneider Electric worden ook de mogelijkheden van reshoring onderzocht. Of regionalisering, zoals LeMaster dat noemt. ‘Maar je moet goed kijken waar je gaat regionaliseren. In Noord-Amerika betekent regionalisering doorgaans produceren in Mexico, maar waar zitten je klanten precies? Ga je die lange zeevrachtverbinding vanuit China vervangen door 5000 kilometer lange ritten per vrachtwagen? Je moet naar de hele supply chain kijken als je dit soort beslissingen neemt.’

Behalve naar transport kijkt Schneider Electric ook naar zijn leveranciers, die goed zijn voor 13 procent van de scope 3-emissies. Als eerste stap zoekt het bedrijf de samenwerking op met zijn top 1000 van leveranciers. Het doel: reduceren van hun CO2-uitstoot met 50 procent in 2025. ‘We gaan met hen om tafel zitten om mogelijke samenwerking te bespreken. Wij helpen hen om een basisniveau vast te stellen, commitment te verkrijgen en te starten met verduurzaming. Het doel is ambitieus, maar we lopen op schema’, aldus LeMaster.

Educatieprogramma voor leveranciers

Schneider Electric heeft de samenwerking met leveranciers anders ingevuld dan aanvankelijk gedacht. ‘Toen we met dit programma begonnen, bleek dat driekwart van de leveranciers nog geen basisniveau had vastgesteld en nog niet was begonnen met verduurzamen. Daarnaast bleek dat twee derde van de leveranciers bestond uit kleine en middelgrote bedrijven, die niet per definitie de mensen en middelen hadden om met duurzaamheid aan de slag te gaan. Uiteindelijk hebben we er meer een educatieprogramma van gemaakt, waarbij we leveranciers trainen, advies geven en van tools voorzien. En soms ook van middelen, bijvoorbeeld door ze te wijzen op lokale of nationale overheidsprogramma’s.’

Het verduurzamen van de supply chain is een lange reis, stelt LeMaster. ‘Dit is geen zero-sum game waarin de een wint en de ander verliest. Duurzaamheid is iets waarmee we allemaal aan de slag moeten. Alleen door samenwerking kunnen we ontdekken hoe we emissies moeten reduceren. Of het nu gaat om emissies van vervoerders, leveranciers of klanten.’