Supply chain resilience is een lifestyle

Supply chain risk management wordt pas urgent wanneer er een crisis is. Dat is precies wat er nu aan de hand is en dus is het onderwerp volop in de aandacht. Grote angst is echter dat deze reactieve managementbenadering weer naar de achtergrond verdwijnt op het moment dat de crisis voorbij is. Tijdens het SCM-webinar ‘Supply chain resilience: hype or lifestyle’ werd betoogd dat dít het moment is om resilience als proactieve levensstijl te omarmen.

Door Alfons Willemsen

Het webinar ‘Supply chain resilience: hype or lifestyle’ werd op 2 december gehouden en is hier terug te luisteren. Moderator was Martijn Lofvers, gesprekspartner Alfons Willemsen van Involvation. De actualiteit van het onderwerp bleek wel uit het grote aantal deelnemers.

Al snel ontstond discussie over de relatie tussen strategie en resilience. Het startpunt is en blijft echter de strategie. De vraag is hoe je resilience inbouwt en/of verbetert in je strategie. Een strategie betekent keuzes maken: wat je doet, maar ook wat je níet doet. Het kan zijn dat flexibiliteit daardoor bijvoorbeeld ten koste gaat van efficiëntie. Dat is prima, mits het een bewuste keuze is.

Tijdens het webinar werd ook de vraag gesteld hoe een lean strategie zich verhoudt tot resilience. Het kan inderdaad zijn dat een te ver en dogmatisch doorgevoerde lean strategie ertoe heeft geleid dat er geen enkele resilience meer is – en dat zien we in de praktijk ook gebeuren. In het algemeen zullen bedrijven die op lean/efficiëntie gericht zijn van nature minder resilient zijn. Dat neemt niet weg dat het absoluut beter kan en in veel gevallen ook moet!

Wat kenmerkt de huidige crisis?

De klassieke benadering van risicomanagement brengt mogelijke risico’s in kaart en bepaalt waar mitigerende acties ondernomen moeten worden. Het gaat mis als we te maken krijgen met de zogenaamde unknown-unknowns. Deze zijn niet of moeilijk in te delen op de klassieke kans/impact-manier. Kenmerkend aan de huidige crisis is dat de pandemie heel veel unknown-unknowns creëert. Welke grenzen gaan dicht en wanneer? Waar en wanneer gaan landen in lockdown? Wat is de beschikbaarheid van transport? Wat is de impact op bestedingen en vraag naar producten?

De klassieke trade-offs

Een aantal klassieke trade-offs kwam in het webinar ter sprake. Moeten we de problemen oplossen met voorraden? Moeten we overal dual sourcing hebben? Moeten we stoppen met de globalisatie? Het is verleidelijk om voor de opportunistische antwoorden te kiezen, maar het zijn allemaal klassieke trade-offs waar geen eenduidige oplossingen voor zijn. Gegeven de context moeten de juiste afwegingen gemaakt worden.

Het kan dus zijn dat je voor dual sourcing moet gaan, maar het kan ook zijn dat je betere en slimmere afspraken kunt maken met je enige leverancier. Voorraad is een ander mooi voorbeeld. Cruciaal is allereerst het hebben van de ‘goede’ voorraad, maar het blijft een trade-off; gaan we enorme voorraden aanleggen om maar zeker te zijn? Lijkt me niet de beste oplossing.

Lessen uit de crisis

Hoe nu verder? Willen we operationeel brandjes blijven blussen, ook na deze crisis? Of beginnen we met professioneel risicomanagement als de crisis voorbij is? Belangrijk is om je levensstijl blijvend te veranderen en je organisatie resilient te maken. Maar supply chain resilience is best een veelomvattend en lastig concept.

Start in ieder geval met de lessen die geleerd zijn. Wat werkte wel, wat werkte niet? Reflecteer en selecteer de goede lessen. Gebruik ook de huidige aandacht van het directieniveau. Nú is de tijd rijp en heb je de kans om stappen te maken. Maak een plan en start met implementeren. Blijf nadenken en maak de juiste keuzes. Wees ambitieus, maar pak niet alles tegelijk op. Supply chain resilience is veelomvattend: eat the elephant one bite at a time…

Alfons Willemsen is partner bij Involvation.