Volwassenheid bepaalt softwarekeuze

Door Martijn Lofvers

Het grote probleem is dat een bedrijf snel op zoek wil, maar eigenlijk niet goed weet wat en waar het moet zoeken. Dat softwareleveranciers schermen met allerlei namen voor vergelijkbare oplossingen, schept een hoop verwarring. Naast S&OP is er ook software voor Integrated Business Planning (IBP) en Connected Planning. Soms wordt het zelfs samengevat met Enterprise Planning, dat weer akelig lijkt op Enterprise Resource Planning (ERP), de software voor orderadministratie en niet voor intelligente integrale (supply chain) planning.

Na S&OP wil twee vijfde van de ondervraagde producenten het komende jaar gaan investeren in een oplossing voor end-to-end supply chain visibility. Het grote probleem hierbij is dat veel bedrijven niet duidelijk voor ogen hebben op welk niveau de benodigde visibility ontbreekt. Voor de locatie van fysieke goederen (grondstoffen, halffabricaten, verpakkingen en eindproducten) en de verwachte aankomsttijden tijdens transport? Of is er behoefte aan inzicht in capaciteiten bij toeleveranciers en aan betere forecasts bij het eigen bedrijf en van de commerciële kanalen? Of ontbreekt visibility op financieel-strategisch niveau van order-to-cash en de kwetsbaarheid in de gehele keten? Zonder een scherp antwoord hierop is het ondoenlijk om succesvol een softwareoplossing voor end-to-end supply chain visibility te zoeken. Wil een bedrijf alleen een portal voor toeleveranciers of een complete softwaresuite voor end-to-end supply chain visibility?

Magisch kwadrant

Veel bedrijven maken bij hun zoektocht naar een geschikte softwareoplossing de ernstige fout zich voornamelijk te richten op de functionaliteit van applicaties, de ‘functions and features’. Dit leidt meestal tot een almaar aanzwellende lijst van gewenste functionaliteit in een Request For Proposal (RFP). Het bedrijf stuurt dan een eindeloze spreadsheet als RFP vaak naar een redelijk willekeurige lijst van hen bekende softwareleveranciers.

De nodige bedrijven grijpen naar een publicatie van een van de vele Magic Quadrants van analistenbureau Gartner met daarin de betaalde positionering van een aantal softwareleveranciers. Veel bedrijven beseffen niet dat deze matrix geen compleet beeld geeft van alle aanbieders en oorspronkelijk helemaal niet is bedoeld voor softwareselectie. Het Magic Quadrant is door Gartner opgezet zodat de participerende softwareleveranciers kunnen zien hoe zij onderling scoren op visie en executie en zich vervolgens kunnen verbeteren.

Kortzichtig gebruik van een Magic Quadrant kan vervelend uitpakken. Een Europese foodproducent besloot een paar jaar geleden de vijf softwareleveranciers in het leiderschapskwadrant van een Magic Quadrant voor supply chain planning uit te nodigen voor presentaties. Na een zeer intensief halfjaar van vele gesprekken en pitches bleek dat drie softwareleveranciers totaal niet bij het bedrijf pasten. Nader marktonderzoek wees uit dat een softwareleverancier die door Gartner als ‘uitdager’ werd bestempeld én eentje die geheel níet in deze matrix voorkwam, veel beter bij het bedrijf pasten.

IT Subway Map

Voor een zorgvuldige softwareselectie is het cruciaal zoveel mogelijk onafhankelijke bronnen te raadplegen. Zo biedt de IT Subway Map van Supply Chain Media een gedegen en onafhankelijk (dus niet betaald) overzicht van de meeste softwareleveranciers die zich in de Europese markt hebben bewezen met geslaagde implementaties. Sinds enkele jaren bestaan er ook verschillende websites met waarderingscijfers voor softwareleveranciers. Maar deze overzichten zijn zeer onbetrouwbaar, onduidelijk qua geografische focus en beoordelingscriteria en verre van volledig.

De beste referenties over softwareleveranciers komen van vertrouwde vakgenoten. Volgens ons onderzoek gebruikt iets meer dan de helft van de respondenten de input van collega’s en collega-professionals bij andere bedrijven als belangrijkste informatiebron voor het selecteren van supply chain software. De visies van analistenbureaus en gespecialiseerde supply chain-adviesbureaus volgden met respectievelijk 39 en 38 procent, maar daar moeten bedrijven soms stevig voor betalen. Het opvragen van referenties bij softwarebedrijven kost niks.

Volwassenheid

Eigenlijk is het belangrijkste zoekcriterium bij softwareselectie ‘volwassenheid’, en wel die van de te overwegen softwareleveranciers en van het zoekende bedrijf. In hoeverre heeft een softwareleverancier kennis van een bepaalde branche en daar al de nodige implementaties succesvol gerealiseerd? En wat is de aanpak van de implementatie en van de support als de applicatie live is?

Nog crucialer is de volwassenheid van het bedrijf dat op zoek is naar nieuwe (supply chain) software. Waar is het bedrijf klaar voor om mee aan de slag te gaan? Nog te veel bedrijven proberen tevergeefs alle benodigde planningsfunctionaliteit in een ERP-systeem onder te brengen. Maar een dergelijke strategie maakt een bedrijf beperkt wendbaar, omdat alle tijd en energie in deze tijdrovende integratie gaat zitten en er daardoor geen tijd en budget is voor slimme, innovatieve oplossingen van zich snel ontwikkelende spelers die de volwassenheid verder versnellen.

Martijn Lofvers is Chief Trendwatcher bij Supply Chain Media.